Frans Transition tafeltje, Leonard Boudin

Een klein en zeer elegant Transition tafeltje met twee lades en vuurverguld bronzen beslag. Onder het gecontourneerde blad met florale marqueterie bevinden zich twee laden welke separaat afgesloten kunnen worden. Alle zijden zijn versierd met een speels lijnenspel van parqueterie die wordt gevangen in een florale cartouche. De vier ranke subtiel gebogen poten worden verbonden door een plateau welke de vorm en de marqueterie van het bovenblad losjes echoot. Het meubeltje is rijkelijk voorzien van vuurverguld bronzen beslag en biezen welke de vorm van het meubel accentueren.

Dit kleine elegante meubeltje is het toonbeeld van rijkdom en decadentie. Enkel de absolute bovenlaag van het Ancien Régime moet het zich veroorloofd kunnen hebben om een dergelijk klein meubeltje, zonder enkele noemenswaardige functie, te kunnen plaatsen. Zulke kleine tafeltjes uit deze periode zijn dan ook hoogst zeldzaam.

Het tafeltje is gestempeld L. Boudin JME.
Leonard Boudin (ca. 1735-1807), werd in 1761 toegelaten tot het Parijse gilde als maître ébéniste. Hij vestigde zijn atelier in de Faubourg Saint-Antoine in Parijs. Hij begon zijn carrière als onafhankelijke reizende meubelmaker. Lang voordat hij de meestertitel verkreeg werkte hij al samen met Pierre Migeon III. In 1772 startte hij naast zijn werkzaamheden als meubelmaker een winkel waar hij als Marchand Mercier luxegoederen verkocht.

Dit tafeltje is van voor de periode dat hij furore maakte als Marchand Mercier. Het meubeltje is te plaatsen bij een groepje van vier meubelen, alle gestempeld Boudin, die allemaal het trelliswerk met bloemetjes aan de vier zijden hebben. Alle vier vertonen ze het uitzonderlijke model met het gevormde rechthoekige blad, en de vier slanke uitlopende cabrioletpoten verbonden door een plateau. Ook de afmetingen van de vier tafeltjes zijn vrijwel gelijk.  
Deze tafeltjes stammen alle uit het eerste decennium na zijn benoeming tot maître ébéniste, tussen 1761 en 1770.

Een van deze schrijfmeubeltjes maakt deel uit van de Huntington collectie (voorheen verzameling Paul Dutasta). Een tweede, uit de verzameling van Baron de Redé, werd geveild bij Sotheby’s Parijs op 16 maart 2005 onder lot 120.
Een derde tafeltje maakt deel uit van de Robert Lehman verzameling in het Metropolitan Museum of Art. Dit exemplaar heeft echter een iets afwijkende marqueterie (inv.no. 1975.1.2023). Dit laatste tafeltje was van 1924 tot 1947 in het bezit van Henri de Rothschild. Deze woonde in het nieuw gebouwde Chateau de la Muette in het 16de arrondissement. Via de kunsthandelaar Duveen kwam het tafeltje vervolgens in de Lehman collectie terecht.

Literatuur:
Shelly M. Bennet and Carolyn Sargentson,  French Art of the Eighteenth Century at the Huntington, New Haven and London 2008, p. 79,80.