Paar Franse Empire Retour d’Égypte kandelabers

Een opvallend paar Franse Empire kandelabers met vier armen op een hoge trompetvormige stam. De ronde voet is aan de bovenkant gesierd met geappliqueerde krulmotieven binnen cartouches. Vanuit een vaasvormig ornament op het centrum van de voet, ontspruit de lange rechte stam. De vier armen, welke naar beneden langs de stam uitlopen in opengesperde leeuwenkoppen, zijn gevormd als faraoportretten, met een lijf van gestileerde acanthusbladeren. De farao’s dragen op hun hoofd de kaarsenhouders met vetvangers. De centrale stam loopt tussen de vier armen naar boven door en vormt zo een vijfde kaarsenhouder, welke wordt afgedekt door een stop in de vorm van een vlam. Dit paar kandelabers valt op door hun krachtige vormgeving, in combinatie met de zeer verfijnde en gedetailleerde afwerking en de hoge kwaliteit van het ciseleerwerk.

Deze kandelabers maken deel uit van een groep kandelabers, waarvan de meeste bekende exemplaren zich in beroemde collecties bevinden of bevonden. Zo is er een stel dat deel uitmaakte van een grote opdracht in opdracht van de hertog van Orléans, later Louis Philippe van Frankrijk (1773-1850) voor het Château de Neuilly. Het stel is draagt de merktekens LP en N, wat aangeeft aan dat deze kandelaars deel uitmaakten van de inventaris van het kasteel.
Het Château de Neuilly werd oorspronkelijk gebouwd voor Marc Pierre de Voyer d'Argenson, staatssecretaris van Lodewijk XV in de jaren 1750. In het begin van de 19e eeuw was het eigendom van Joachim Murat, een van de meest vooraanstaande generaals van Napoleon en die vervolgens met Napoleons jongste zus Caroline trouwde. Toen Murat in 1808 tot koning van Napels werd benoemd, ging het kasteel, samen met de inhoud ervan, over op zijn schoonzus Pauline, prinses Borghese. Louis Philippe verwierf het in 1819, waarna uiteindelijk tjjdens de revoluties van 1848 werd verwoest.

Andere bekende identieke paren zijn; een paar uit de collecties van Baron de Redé en Baron Guy de Rothschild, verkocht bij Sotheby's in Monaco op 26 mei 1975 als lot 241 en met de inventarisnummers 12426 en 12427. Een paar met anonieme provenance werd verkocht bij Christie’s Londen op 21 Mei 1996 als lot 252 en met de inventarisnummers 23492 en 23488. En twee paar werden verkocht uit de collectie van de heer en mevrouw Stephen C. Hilbert bij Sotheby's New York op 24 mei 2007 onder lot 21 en 22, en met de inventarisnummers 23498, 23488 en 23492.

Retour d’Égypte
In 1799 trok Napoleon naar Egypte. Het was niet de eerste keer dat de Fransen een dergelijk plan opnamen. Reeds in 1769 bedacht ontstond het idee dat het veroveren van Egypte een manier zou zijn om grip te krijgen op de handel met India. Toen Napoleon tijdens zijn expeditie door Italië vrede had gesloten met Oostenrijk, bleef Groot-Brittannië als grote concurrerende macht over. Omdat een invasie van Groot-Brittannië niet mogelijk werd geacht, werd het voornemen om Egypte binnen te vallen weer actueel. Hiermee zou immers de heerschappij van Groot-Brittannië in het Midden-Oosten flink worden aangetast en zou Napoleon zich als machthebber kunnen manifesteren.

De ambitieuze expeditie begon veelbelovend maar binnen enkele maanden, terwijl de meeste troepen na enkele succesvolle veldslagen al in Egypte zaten, werd de vloot op zee door de Britten verslagen. Napoleon bleef nog enige tijd in Egypte en keerde uiteindelijk in 1799 terug naar Parijs om de macht te grijpen. Zijn resterende manschappen hielden het tot 1801 uit toen ze uiteindelijk door de Britten werden verslagen.

Militair gezien was de onderneming een mislukking, op cultureel-wetenschappelijk vlak was het echter een groot succes. Doordat Napoleon naast zijn manschappen vele wetenschappers mee had genomen, werd een schat aan informatie over Egypte en zijn vele rijkdommen blootgelegd. Dit wakkerde een grote interesse en een ware gekte aan, rondom alles wat met Egypte te maken had. De Egyptomanie leefde op en dat had zijn weerslag in de kunst, architectuur, mode, toegepaste kunst en juwelen in die tijd.