Paar Franse Empire kandelaars

Paar grote vuurvergulde en gepatineerde Empire kandelaars staande op een ronde voet met een rijk decor van palmetten en bloemen. De taps toelopende achtkantige stam wordt gedragen door drie leeuwenpoten. Aan de bovenzijde van de schacht bevinden zich drie vrouwenbustes met draperieën, mogelijk voorstellende de Vestaalse Maagden. De bobèches zijn gestileerd in de vorm van een vaas en wederom gedecoreerd met palmetten.

Dit uitgesproken ontwerp met de typische stilistische elementen kan met grote zekerheid worden toegeschreven aan Claude Galle (1759-1815).

De toonaangevende bronsgieter Claude Galle werd geboren in Villepreux in de buurt van Versailles. Hij verhuisde naar Parijs om leerling te worden van Pierre Foy. In 1784 huwde Galle Foys dochter en nam, na diens dood, het bedrijf van zijn schoonvader over in 1788. Onder zijn leiding groeide de werkplaats uit tot de meest vooraanstaande in Frankrijk met ongeveer 400 medewerkers. Galle verhuisde zijn bedrijf naar de Quai de la Monnaie (later Quai de l’Unité genoemd) en in 1805 naar de Rue Vivienne nummer 60. Galle wordt vanaf 1784 in de handelsregisters vermeld. In 1786 wordt hij meester bronsgieter en verwerft vrijwel onmiddellijk zijn eerste opdracht van het Garde-Meuble de la Couronne, dat van 1786 to 1788 geleid wordt door Jean Hauré.

Het is bekend dat hij samenwerkte met onder meer Pierre-Philippe Thomire en het merendeel van de bronzen voor meubels leverde voor het Château de Fontainebleau gedurende de Empire periode. Naast de meubelornamentering leverde Galle vele vazen, sierkannen, verlichtingsarmaturen, kasten voor pendules de sujets en andere bronzen decoraties voor de paleizen Saint-Cloud, Trianon, Tuileries, Compiègne, Rambouillet en nog een aantal Italiaanse palazzi, waaronder Monte Cavallo, Roma en Stupinigi bij Turijn.

Hoewel Galle over opdrachten niet te klagen had, verkeerde hij toch vaak in financiële problemen. Dit was deels te wijten aan zijn opulente leefstijl, maar ook aan het feit dat vele opdrachtgevers, waaronder prins Joseph Napoleon, hem domweg weigerden te betalen. Na Galles dood werd het bedrijf heropend door zijn zoon Gérard-Jean Galle (1788-1846) en met succes voortgezet. Ook zijn werk is te vinden in de meest vooraanstaande collecties wereldwijd. Naast de hierboven genoemde bevindt zich werk van Gérard-Jean in Musée National de Château de Malmaison, het Musée Marmottan in Parijs, het Museo de Relojes in Jerez de la Frontera, de Residenz in München en het Victoria & Albert Museum in Londen.